... invoking her suffering at the
cross, when her only solace was Christ’s disciple [St John], and justifying her grief.Christus cruci affigitur <et penas Christus patitur>.
Pastorem dum <heu> percuci\unt
oves disperse fugiunt
te sola cum discipulo\
manente sub patibulo.
Non <nec> mirum si sis anx\ia
commota tali <visa crudeli> furia
te sciens puram vir\ginem
ipsum <Christum> deum et hominem.
Sit laus ho\nor devocio
Ihesu Marie filio
tenso crucis pati\bulo
pro redimendo populo. Amen.
Versus.
Post mortem Christi virgo cum Iohanne permansit.
Responsum
Parata sem\per ad carcerem et ad mortem.
Psalmus [Canticle, Luke, 1:68]. Benedictus dominus deus Israel, quod <quia>, et cetera.\
Antiphona.
Tamquam latro capitur
vinctus que astrictus
et a\ Iudeis creditur
alapis afflictus.
o matris angustia\
cum videret
pro nobis tanta paciens
sit rex benedictus.\
Ostende nobis domine
misericordiam tuam.
Et salutare tuum.
Prayer, Pietatem tuam quesumus.
A prayer to Jesus Christ (Dickinson, p 919*; SME, 2, p 227), asking that through the veneration of the memorial of his passion and that of his mother, we may share in eternal happiness.
Oracio.
Pietatem tuam quesumus domine Ihesu\ Christe clementissime qui pro nobis pec\catoribus mortem subiens tempora\lem nec proprio corpori nec materno dolori parcere\ voluisti presta quesumus ut nos tue matris pas\sionisque tue memoriam recolentes vobiscum\ felicitatis eterne simus participes. Qui vivis\
